Verschil eet- en wijndruiven
Eetdruiven zijn gecultiveerd om te zorgen dat ze groot, sappig en veel pulp aan de binnenkant hebben. De schil ervan is zeer dun zodat je wanneer je erop bijt een knak voelt en het pulp vrijkomt. Ze hebben meestal geen pitten meer en hun suiker en zuurgehalte ligt lager dan die van wijndruiven.
Wijndruiven zijn daarentegen gecultiveerd voor het zoetige. Ze zijn kleiner dan eetdruiven en zijn aan de binnenkant bekleed met vele pitten. De druiven hebben een dikkere schil en een hoger sap gehalte dan eetdruiven.
Je kan het verschil tussen een eetdruif of een wijndruif ook duidelijk zien aan de manier waarop ze op de wijngaarden of akkers staan.Wijndruiven zijn over het algemeen geplant op de ‘guyot methode‘. Ze gebruiken deze methode omdat er hierdoor veel zonlicht op de bladeren terecht komt en er veel suiker door de fotosynthese kan worden aangemaakt. De druiven komen meestal ook op jonge takken te staan (doormiddel van snoeien). Bij tafeldruiven wordt de ‘Geneva Double Curtain Trellis system‘ gebruikt. Hierdoor wordt er vermeden dat trossen tegen andere trossen, stengels of bladeren aan zit. De druiven hangen hierdoor naar beneden, de bladeren en de meerderheid van de stengels bevinden zich boven de trossen.
Gemiddeld produceert een wijnstok van de soort Vitis rotundifolia 7 tot 13 kilogram druiven, een wijnstok van de soort Vitis vinifera 3,5 tot 5,5 kilogram.
Bronnen:
http://winefolly.com/tutorial/table-grapes-vs-wine-grapes/
